Zamek w Ciechanowie

"Intryga wyższa jest od talentu, z niczego robi coś", jak powiedział Balzac.

Oto legenda o Helenie,pięknej córce wojewody Wszebora, rycerza, który władał swego czasu ciechanowskim zamkiem. Legenda zasadza się na intrydze, która zrodziła się w głowie Mestwina, sługi księcia Zbigniewa, czyli syna Władysława Hermana. Przeplata się z intrygą samego księcia Zbigniewa, zakochanego w Helenie. Zbigniew wiedział, że ma ona poślubić księcia Mieczysława, syna Bolesława Śmiałego. Ponieważ Helena odwzajemniała uczucie Zbigniewa, a nigdy nie otrzymałaby ojcowskiego błogosławieństwa by go poślubić, zgodziła się na plan Zbigniewa, który przewidywał ucieczkę z ojcowskiego domu i potajemny ślub ze Zbigniewem.

Misja wywiezienia Heleny z Ciechanowa została powierzona Mestwinowi, jako człowiekowi najbardziej zaufanemu. Pewnego dnia, gdy ojciec Heleny wzywany pilnymi obowiązkami opóścił zamek, Helena i Mestwin udali się do Płocka, do Zbigniewa. Zanim dotarli do celu Mestwin bez pamięci zakochał się w Helenie. Wtedy też postanowił, że zrobi wszystko by zniechęcić Helenę do Zbigniewa, a potem wywiezie ją do Niemiec, w swoje rodzinne strony. Ale tymczasem zawiózł ją do Płocka ...

Zbigniew poślubił Helenę pod osłoną nocy. Świadkami byli tylko ksiądz i Mestwin, no i dwoje sług Heleny, którzy podążyli za Heleną bez jej wiedzy, oni oglądali ceremonię z ukrycia.

Chcąc zatrzeć ślady ślubu, Mestwin zabił księdza, wypychając go przez okno, tak że wpadł do Wisły i utonął.

A wierni słudzy Heleny donieśli Wszeborowi o losach Heleny.

Domagał się Wszebor sprawiedliwości, prosząc Władysława Hermana o interwencję w sprawie córki. Zbigniew najpierw zaprzeczał obecności Heleny na swym dworze, a potem stwierdził, że Helena została jego nałożnicą, ukrywając fakt zawarcia z nią małżeństwa.

Mestwin w tym czasie próbował zaskarbić sobie przychylność Heleny. Mówił jej o Zbigniewie przedstawiając go w jak najgorszym świetle, jako tyrana i okrutnika, który np wydał wyrok na księdza, który udzielił im ślubu. Helena uparcie odrzucała jego zaloty i nie wierzyła w opowieści o Zbigniewie.

Odrzucony Mestwin uknuł kolejną intrygę. Zwabił potajemnie księcia Mieczysława by ten spotkał się z Heleną. Helena wyjaśniła Mieczysławowi co się wydarzyło, opowiedziała o miłości do Zbigniewa i o ślubie. Z tymi wieściami Mieczysław udał się do Wszebora.

Natomiast Mestwin doniósł Zbigniewowi, że Helena zdradza go potajemnie spotykając się z Mieczysławem. Zbigniew dał się podpuścić. Rozgoryczony i wściekły wydał dyspozycję, by na zbliżającej się uczcie z udziałem Władysława Hermana oraz Wszebora i księcia Mieczysława, Helena i jej domniemany kochanek zostali otruci.

Podczas biesiady Mestwin zaproponował toast szczerości, po spełnieniu którego ludzie o nieczystym sumieniu mogą źle się poczuć. W kielichach Heleny i Mieczysława była trucizna. Oboje po toaście stracili przytomność i zmarli.

Wtedy głos zabrała Kalina, służąca Heleny, która przebywała w przebraniu na dworze Zbigniewa i znała całą sprawę. Opowiedziała co się naprawdę zdarzyło.

Mestwin zginął z rąk Zbigniewa, a piękną Helenę pochowano w ciechanowskiej ziemi.