amek w Bolesławcu, położonym w południowej Wielkopolsce nad rzeką Prosną, został wzniesiony w latach 1333-1335 przez króla Kazimierza Wielkiego. Lokalizacja warowni to prawy brzeg rzeki, wśród nadrzecznych mokradeł, w miejscu, gdzie wcześniej znajdował się gród założony przez Bolesława Pobożnego w 1266 roku. Zamek, zbudowany z cegły, powstał na planie owalu i składał się z muru obwodowego, bramy oraz dwóch drewnianych budynków na dziedzińcu. Jego budowa wywołała konflikt z królem czeskim Janem Luksemburczykiem, który załagodzono obietnicą zniszczenia zamku, niespełnioną jednak przez Kazimierza Wielkiego.
Po roku 1370, za panowania Ludwika Węgierskiego, ziemia wieluńska, wraz z Bolesławcem, została oddana w zastaw księciu Władysławowi Opolczykowi. Zamek stał się
Zamek na litografii Napoleona Ordy, 'Album Widoków', Seria 7, 1881
siedzibą odrębnego okręgu administracyjnego. Opolczyk dokonał istotnej przebudowy i modernizacji obiektu. Podsypano wzgórze zamkowe, podwyższono mury obwodowe, a na dziedzińcu wzniesiono wolnostojącą, ośmioboczną, ceglaną wieżę (stołp). Wzdłuż wschodniego odcinka muru powstały dwa murowane budynki: reprezentacyjno-administracyjny oraz mieszkalny, zastępując wcześniejszą drewnianą zabudowę.
W roku 1396, w wyniku knowań Opolczyka przeciwko Polsce, król Władysław Jagiełło podjął decyzję o odebraniu mu zastawionych ziem. Wojska królewskie zdobyły okoliczne zamki, jednak zamek w Bolesławcu, mimo oblężenia, pozostał niezdobyty. Dopiero w 1401 roku wdowa po Władysławie Opolczyku oddała go polskiemu królowi. Zniszczony podczas oblężenia zamek ponownie stał się nadgraniczną strażnicą i siedzibą starostwa niegrodowego. Przez kolejne dwa wieki jego wygląd nie uległ większym zmianom.
Poważna zmiana wyglądu zamku nastąpiła w latach 1615-1628, kiedy starostą bolesławickim został Kacper Denhoff. Rozebrano drewniane zabudowania,
fot. ZeroJeden, X 2005
a wzdłuż muru wschodniego wzniesiono jeden, długi (40 metrów) dom zamkowy. Cały zamek otynkowano i ozdobiono techniką sgraffito, co nadało mu charakter wielkopańskiej rezydencji, kosztem cech obronnych.
W roku 1642 zamek został uszkodzony w czasie wojny trzydziestoletniej. Kolejne zniszczenia, dokonane przez Szwedów w 1704 roku, spowodowały jego opuszczenie i popadnięcie w ruinę.
W latach 1972-1979 przeprowadzono prace archeologiczne, które pozwoliły odtworzyć historię zamku. Obecnie po dawnej warowni pozostały niewielkie fragmenty murów oraz samotnie stojąca, gotycka wieża, z której rozciąga się widok na zalew i okolicę.
Włącz 3D
a
mek 
