amek w Grodźcu został wzniesiony w XIV wieku, z tego założenia przetrwały częściowo piwnice oraz zapewne sklepiona kolebkowo sień na parterze. Obecny zamek, już jedynie o cechach rezydencjonalnych, powstał w latach 1542-1580 z inicjatywy Macieja Grodeckiego, a budowę kontynuował jego syn Henryk. Używa się również w publikacjach ich nazwisko w formie Grodzieccy. Z tego okresu pochodzi główny korpus budynku (wówczas jednokondygnacjowego) z zachowanymi na parterze kilkoma renesansowymi portalami.
fot. ZeroJeden, X 2005
Grodeccy władali Grodźcem do 1660 roku. W 1625 roku w sąsiedztwie budynku zamkowego wzniesiono kaplicę św. Doroty, zachowały się jedynie ruiny tej budowli rozebranej w 1927 roku.
W 1650 roku dobudowana została druga kondygnacja oraz założono wokół zamku park, w którym zachował się mostek kamienny. Przez związki rodzinne Grodziec w 1660 roku przeszedł na własność Joachima Marklowskiego, a po jego śmierci trafił na krótko w ręce Jana Dama z Biedrzychowic, który w 1666 roku sprzedał włości Jerzemu Sobkowi. Kolejnymi właścicielami były przez półtora wieku okoliczne rody.
W pierwszej połowie XVIII wieku w wyniku małżeństwa z córką właścicieli zamek przeszedł na własność Węgra Edwarda Gustawa Appony. Zapewne to wtedy powstała dobudówka od strony zachodniej.
W okresie międzywojennym na zamku zgromadzono wartościowe wyposażenie oraz zbiory, miedzy innymi w bibliotece.W czasie drugiej wojny światowej zbiory jednak zostały rozgrabione. Część z nich obecnie mieści się w kilku muzeach śląskich. Po wojnie w
Widok z lotu ptaka od południowego-wschodu, fot. ZeroJeden, X 2012
zamku miał siedzibę Instytut Zootechniki, a od 2004 roku obiekt jest w rękach prywatnych.