

e

gnica od początków swojego istnienia była jednym
z najważniejszych ośrodków osadniczych Śląska. Prawdopodobnie już
w VIII wieku była tu osada, której znaczenie
z biegiem wieków wzrastało.
W początkach XIII wieku Henryk Brodaty wzniósł na miejscu grodu murowany zamek, który jest uznawany za jeden
z pierwszych zamków na ziemiach polskich. Jest również prawdopodobne, że budowę zainicjował ojciec Henryka Bolesław Wysoki.
Za czasów Bolesława Wysokiego mógł powstać budynek pałacowy
w południowej części wcześniejszego grodu,
w ciągu obwałowań. Był to okazały budynek o wymiarach
|
Zdjęcie lotnicze, fot. ZeroJeden, X 2019 |
|
około 16x61 metrów i trzech kondygnacjach. Kolejne elementy zamku należy już przypisywać Henrykowi. Zastąpił on wały grodu murami,
w ciągu których znalazł się pałac Bolesława Wysokiego. Wzniesiony na rozległym niewysokim wzgórzu zamek składał się
z dwóch członów, które zachowały układ wcześniejszego grodu i podgrodzia, całość była broniona przez trzy wieże. Mniej więcej na przedłużeniu osi pałacu po obu jego stronach
w narożnikach obwodowego muru znajdowały się dwie okrągłe wieże, trzecia, kwadratowa, znajdowała się
w północnym odcinku murów. Wieża południowo-zachodnia, zwana wieżą św. Jadwigi, broniła umieszczonej pierwotnie przy niej bramy wjazdowej. Miała 13 metrów wysokości,
w dolnej części znajdował się
w niej loch więzienny, a partia górna prawdopodobnie była mieszkalna, ponieważ wyposażona jest
w kominek, siedziska oraz dekorację malarską. Większa wieża południowo-wschodnia, zwana wieżą św. Piotra, również
w podziemnej kondygnacji mogła służyć jako więzienie. Miała średnicę 10 metrów. Na dziedzińcu zamkowym stała kaplica
|
Zamek na zdjęciu z około 1941 roku |
|
św. Benedykta, którą wzniesiono między 1220 a 1230 rokiem. Górna część kaplicy połączona była gankiem
z pałacem książęcym.
W 1241 roku zamek oparł się najazdowi tatarskiemu. Pokonali oni oddziały polskie, które wyszły na starcie w polu, ale od oblężenie po kilku dniach odstąpili.
Zamek stał się niedługo główną siedzibą książąt legnicko-brzeskich. Na początku XV wieku Ludwik II przebudował warownię, a do prac zatrudnił podparyskiego kamieniarza.
Z okresu tej przebudowy pochodzi wystrój malarski
w wieży św. Jadwigi - renesansowe malowidła ścienne przedstawiają rajski ogród i wielkich ludzi starożytności - Aleksandra Macedońskiego, króla Dawida i Goliata. Kolejne przebudowy odbywały się
w ciągu XV wieku, jednak nie znany jest ich zakres.
W pierwszej połowie XVI wieku książę brzeski Fryderyk II ponownie prowadził prace budowlane. Otoczył on zamek dodatkowym pierścieniem umocnień
z bastejami oraz fosą.
W końcowym etapie tej rozbudowy
|
Zdjęcie lotnicze, fot. ZeroJeden, X 2019 |
|
w 1532 roku powstała nowa reprezentacyjna brama zamkowa.
W XVII wieku Jerzy Rudolf przebudował skrzydło wschodnie i południowe oraz wzniósł
w 1621 roku na styku dwóch zamkowych członów wieżę zegarową. Około 1660 roku na miejscu XIII-wiecznej wieży, zwanej Lubińską, powstała nowa brama, która przejęła nazwę po wieży. Brama ta dodatkowo była broniona basteją.