

b

ecnie można tu podziwiać zachowane
w formie trwałej ruiny pozostałości zamku
z końca XIII wieku. Pierwsze wzmianki o zamku nazywanym Grodno pochodzą
z 1315 roku, zamkiem zarządzał wtedy burgrabia Kilian. Został wzniesiony na gnejsowym wzgórzu nad Bystrzycą przez księcia świdnicko-jaworskiego Bolka I
w stylu gotyckim, a niedługo potem,
w połowie XIV wieku, rozbudowany przez jego następcę Bolka II. Jeszcze
w końcu tego wieku, po śmierci księżnej Agnieszki
w 1392 roku, znalazł się
w granicach państwa czeskiego, a na początku XV wieku należał do rycerzy rabusiów.
W latach 1443-1450 właścicielem zamku był Jan Puczek, dokonujący stąd rozbojów. Od połowy XV wieku do 1535 roku był własnością rodziny Czetryców, potem dziesięć lat
|
Rysunek T.Manna z lat 20. XX wieku, V.Schaetzke - Schlesische Burgen und Schlösser |
|
był
w rękach rodziny Hochbergow. Od nich zamek zakupił Maciej
z rodu von Logau (z Łagowa
z Ziemi Lubuskiej). Pod panowaniem tej rodziny zamek został przebudowany na ufortyfikowany renesansowy pałac. Przebudowę ukończył syn Macieja Jerzy
w 1587 roku.
Z okresu tego oprócz fortyfikacji pochodzi jeszcze budynek bramny, przedbramie
z attykami i północny dziedziniec.
W czasie wojny trzydziestoletniej zamek został uszkodzony. W 1680 roku właścicielem zamku był Jan Eben, wtedy doszło do oblężenia warowni przez chłopów buntujących się przeciwko zbyt wysokim powinnościom dworskim. Od tego czasu zamek począł popadać w ruinę i ostatni właściciele opuścili go w 1774 roku. Dopiero pół wieku później, w 1824 roku, rozpoczęto prace konserwatorskie. Podjęli się ich Zeydlitzowie, ostatni właściciele zamku. W 1869 roku spłonęła wieża po uderzeniu pioruna. Przy wejściu na górny zamek zachował się renesansowy portal z 1570 roku z płaskorzeźbami 8 cnot i herbami 8 właścicieli.